سرم ارتوکین یک محلول تزریق اتولوگ است که از خون بیمار گرفته شده است. این سرم میتواند در درمان آرتروز زانو و التهاب ریشهی عصب مربوط به منشاء مختلف مانند پرولاپس دیسک مورد استفادهقراربگیرد. ایده اولیهای برای توسعه این درمان این بود که اینترلوکین-1 (IL-1) نقش کلیدی در آسیب شناسی آرتروز زانو یا دژنراسیون یا پرولاپس دیسک بین مهرهای دارد. آنتاگونیست بیولوژیک، آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 (IL-1Ra)، در مکانیسم فیزیولوژیکی این بیماریها دخالتمیکند. آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 (IL-1Ra) به طور طبیعی در خون موجود است. با این حال، این آنتاگونیست در غلظتهای بالاتر به همراه تولید ارتوکین تولید و استخراج میشود. برای انجام اینکار، خون را به کمک سرنگی مخصوص از بدن بیمار میگیرند. در طی انکوباسیون در دمای 37 درجه سانتی گراد، مونوسیتهای موجود در خون برای تولید IL-1Ra تحریک میشوند. سپس به کمک این پروتئین استخراج شده، آمپول را پر میکنند و بعدها به عنوان یک ماده تزریقی برای استفاده در کلینیکها در دسترس قرارمیگیرد. این آمپول را نمیتوان با شیوهی درمانی با استفاده از خون خود بیمار که اغلب در پزشکی جایگزین استفاده میشود مورد قیاس قرار داد. روش ارتوکین تراپی در سراسر جهان توسط پزشکان مورد استفاده قرارمیگیرد. مطالعات بالینی مختلفی اثربخشی و ایمنی بالای این روش را تاییدکردهاند.
بدون شک ارتوکین تراپی شیوهی درمانی بدون جایگزین در ورزشهایی همچون بسکتبال و فوتبال است که در آنها غالبا بازیکنان دچار آسیبهای مختلفی میشوند. ارتوکین تراپی شیوه درمانی است که باعث کاهش درد مفاصل و کمر، همچنین درمان تاندون و آسیبهای عضلانی، با استفاده از یک سرم اختصاصی برگرفته شده از خون خود بیمار میشود. این سرم حاوی پروتئینهای فعال زیستی است که باعث کاهش درد و التهاب در بافتهای آسیبدیده میشود. شایان ذکر است که روش راتوکینتراپی تهاجمی نیست و نیازی به استفاده از مواد خارجی ندارد.
دکتر یزدانی با کمک متد جدید ارتوکین تراپی قادر به درمان انواع بیماریهای مفصلی و آسیبهای ورزشی میباشد. شما عزیزان میتوانید برای دریافت اطلاعات بیشتر یا رزرو نوبت با شمارههای تماس حاصل فرمایید.
ارتوکین چیست؟
ارتوکین یک درمان اتولوگ است که از خون خود بیمار سرمی، سرمی تهویه اتولوگ، بهدستمیآید که حاوی غلظت بالای پروتئینهای فاکتور رشد و ضد التهابی است.
هدف از ارتوکین تراپی چیست؟
ارتوکینتراپی بر اساس علل بیولوژیکی آرتروز زانو و التهاب است. بسیاری از مطالعات بیولوژیکی و پزشکی نشان دادهاند که پروتئینی بنام اینترلوکین-1 (IL-1) مسبب بیماری های مفصلی است. این پروتئین شروع کننده فرآیند التهاب بوده و موجب بروز درد و آسیبدیدن بافتها میشود. پروتئین IL-1R که از آن در راتوکین تراپی استفاده میکنند مانع IL-1 شده و بدین طریق موجب تسکین درد و التهاب میشود.
ارتوکین تراپی برای چه کسانی مناسب است؟
ارتوکینتراپی شایعترین شیوه درمانی جهت معالجه آرتروز زانو است. در مورد آرتروزهای زانویی که خفیف یا متوسط هستند میتوان به کمک ارتوکین تراپی بهترین نتیجه را گرفت. این شیوه درمانی گزینهای عالی برای کسانی است که دچار زانو درد، درد در ناحیه مفصل ران، پاشنه یا شانه هستند. این رویکرد درمانی مدرن بطور چشمگیری در درمان کمر درد ناشی از دیسک کمر، آرتروز یا تنگی مجرای کانال نخاعی موثر است. ارتوکین تراپی بخاطر تسکین درد و ویژگیهای ضدالتهابی که دارد میتواند در درمان تاندونها و آسیبهای عضلانی نیز موثر واقع شود.
چه زمانی نباید از ارتوکین تراپی استفادهکرد؟
در صورتی که فرد عفونت یا تب شدید دارد، سه روز بعد از رفع اسهال و یک هفته بعد از مصرف آنتیبیوتیکها نباید از ارتوکینتراپی استفاده کند. علاوه بر این، واکسیناسیون صورتگرفته در چهار هفته اخیر نیز با ارتوکین تراپی در تضاد است.
شیوه انجام ارتوکین تراپی چگونه است؟
کاربرد اصلی آن در تراواتولوژی عبارتند از: آرتروز مفصلی، فتق و کمر درد ناشی از التهاب ریشه عصب و همچنین آسیبهای تاندون. در این شیوه درمانی گرفتن خون از خود بیمار الزامی است. معمولا از رگ بزرگی در بازوی خود بیمار به مقدار 50 تا 60 میلی لیتر خون گرفته میشود (دقیقا همانند زمانی که از فرد موقع آزمایش خون، خون گرفته میشود). سپس بر روی خون برچسبی زده شده و آن را در اینکوباتر مخصوص در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت نگهداری میکنند. در این مرحله، پروتئینهای فعال IL-Ra بطور طبیعی در خون تولید میشوند. بعد از آن، خون را در داخل سانترفیوژ گذاشته و آن را به مدت 10 دقیقه میچرخانند تا سرم خون حاوی سلولهای IL-Ra از سایر سلولهای موجود داخل آن جداشوند. بعد از اتمام این کار سلول¬های IL-Ra را فیلتر و غلیظ کرده تا به آمادگی خالص برسند تا آمادهی تزریق دوباره شود. معمولا سرم را در مفصل آسیب دیده ی یا عصب ملتهب شده بیمار بصورت یک یا دو بار در هفته تزریق میکنند.
بعد از اتمام ارتوکین تراپی انتظار چه چیزی را میتوان داشت؟
بعد از ارتوکین تراپی توصیه میشود که از انجام فعالیتهای طاقتفرسا یه مدت 48 ساعت خودداری کنید. علاوه بر این، ممکن است که بیمار تا 48 ساعت بعد از درمان احساس درد کند. همچنین هیچ التهاب در خصوص تعامل منفی بین سرم ارتوکین و سایر روشهای درمانی یا دارویی وجود ندارد. عوارض جانبی ارتوکین عموما شامل بیحسی خفیف، تورم و احساس گرمی در محل تزریق به مدت 2 ساعت میباشد.
سوالات متداول
برخی از پرسشهای رایج درباره روش ارتوکین تراپی عبارتند از:
ارتوکین دارای غلظت بالایی از فاکتور رشد را با سایر درمانهای اتولوگ که باعث دستهبندی این درمان به عنوان درمانی احیاکننده میشود به اشتراک می گذارد. با این حال، همچنین اورتوکین دارای غلظت بسیار زیادی از سیتوکین های ضد التهابی است که در درمانهای دیگر یافت نمی شود. التهاب مزمن نه تنها عامل اصلی درد مفاصل است بلکه همچنین باعث انقباض غضروف نیز می شود. ارتوکین با حمله به این التهاب مزمن، نه تنها درمان احیا کننده و ضد درد، بلکه یک کاندرو پروتئین نیز به حساب می آید. این ترکیب منحصر به فرد از فاکتورهای رشد و سیتوکین های ضد التهابی است که اجازه میدهد تا ارتوکین تاثیرات بسیار عالی و طولانی مدت در موارد پیشرفته آرتروز زانو داشتهباشد.
تنها پزشکانی که دوره آموزشی مخصوصی در آمادهسازی این داور را گذرانده باشند.
معمولا در مفاصل 4 تا 6 تزریق اما در آسیبهای تاندونی، فتق یا التهاب ریشه عصب در کمر 3 بار تزریق صورت میگیرد. تنها یکبار از فرد خون گرفته میشود و از همان خون گرفته شده سرم تهویه اتولوگ را جهت تزریق آماده میکنند. این تزریق را هر هفته یکبار انجام میدهند.
همانند سایر روش های درمانی اتولوگی، کارآیی و طول مدت آن به خود بیمار بستگی دارد. در اکثر بیماران حداکثر کاهش درد تا 6 ماه ادامه دارد. چندین پژوهش در سطح شواهد علمی نشان میدهند که اکثر بیماران در طی دو سال بهبودی خود را حفظ میکنند بدون اینکه نیازی به ادامه تزریق داشته باشند. با این وجود، در درصدی از بیماران میزان کاهش درد بسیار کم است. در چنین مواردی انتخاب خود بیمار مهم است. بیمارانی که دارای علائم بسیار بالایی به همراه التهاب زیاد هستند میتوانند بهترین گزینه برای استفاده از این روش درمانی باشند.
قطعا هرچه بیماری کمتر پیشرفت کرده باشد نتایج حاصل از این شیوه درمانی نیز بهتر خواهد بود. با این حال، در بیماران مبتلا به آرتروز زانوی شدید، درجه سه و چهار نیز کاهش درد چشمگیری حاصل میشود. این درحالیست که سایر شیوههای درمانی با معالجه چنین بیماران بنا به نامعلوم بودن نتایج حاصل از معالجه مخالف هستند. شواهد بالینی نشان می دهد که ارتوکین میتواند کاشت عضو مصنوعی را در موارد آرتروز زانوی شدید تا چندین سال به تعویق بیندازد و به طرز چشمگیری کیفیت زندگی فرد بیمار را بهبودبخشد.
در صورتی که بیمار دارای مشکلات عفونی است نمیتوان از وی خون گرفت لذا بیمار باید منتظر بماند تا وضعیت سلامتی خود را دوباره بدست آورد. در روز تزریق توصیه میشود که از شنا کردن، رفتن به سونا و انجام فعالیتهای سنگین پرهیز شود. روز بعد از تزریق بیمار هیچ محدودیتی ندارد. بیمار میتواند به زندگی عادی در حین ارتوکین تراپی برگردد.
توصیه میشود که ارتوکین تراپی را با سایر روشهای درمانی ترکیب کرد چرا که این کار شدنی نیز هست. ترکیب انواع روشهای درمانی آرتروز زانو همانند مصرف دارو، تغذیه، کاهش وزن، طبسوزنی و فیزیوتراپی بشدت توصیه میشود.
اکثر بیماران بعد از گذشت 6 هفته از اتمام درمان احساس بهبودی میکنند. برخی از بیماران این حس را در حین درمان، شروع اولین و یا دومین تزریق خواهندداشت.
هیچ نوع مشکلی در خصوص شروع یک دوره جدیدی از ارتوکین تراپی وجود ندارد. در واقع، ارتوکین مثمرثمربودن خود را نه تنها بعنوان درمان کاهش درد و التهاب بلکه بعنوان دارویی پیشگیرانه ثابت کردهاست چرا که دارای تاثیر مراقبتی بر روی غضروف نیز هست. امکان شروع دوره جدیدی از ارتوکین بعد از گذشت 6 ماه وجوددارد.
عوامل مختلفی در منشا کمر درد نقش دارند. تغییرات مربوط به سن درد ستون فقرات، لغزش دیسک یا تنگی استخوانی در کانال نخاعی نیز جز علل ممکن برای کمر درد هستند. با این حال، تاثیر مشکلات تحرکی غالبا یکسان است، ریشههای عصب تحریک و ملتهبمیشوند. این امر منجر به بروز درد و ازدستدادن حس (بیحسی پاها و غیره) میشود. آزادسازی سیتوکین مسئول بروز چنین شکایاتی است. سیتوکینها عوامل هشدار دهنده سیستم ایمنی هستند که در شروع درد و آسیب عصب دخیل هستند. سیتوکین اینترلوکین-1 نقش مهمی در فرآیند التهابی ایفا میکند. اینترلوکین-1 عامل التهاب است این در حالیست که آنتاگونیست آن یا همان آنتاگونیست اینترلوکین-1 گیرنده (IL-Ra ) خاصیت ضدالتهابی و پیشگیری از درد را دارد. بدین دلیل، این ماده برای درمان عصبهای فشرده و متلهب مناسب است. این ماده فعال در طی فرآیند ارتوکینتراپی در نمونه خون گرفته شده از بیمار تولیدمیشود. سپس از طریق روشهای هدایتشده توسط توموگرافی کامپیوتر آن را در نزدیکی ریشه عصب مربوطه تزریقمیکنند. مشاهده بیماران مختلف و یک مطالعه بالینی علمی در کلینیک دانشگاه بوخوم تاثیر و ایمنی فوقالعاده آن را نشانداده است.
ارتوکین یک مفهوم درمانی آتولوگ مورد استفاده پزشکان جهت درمان آرتروز و اختلالات نخاعی است. این مفهوم بر این مبنای این یافته است که سیتوکین اینترلوکین-1 فاکتوری کلیدی در تخریب غضروف و رشد و توسعه آرتروز زانو است. از این رو، مداوای آرتروز زانو به کمک داروی IL-1 بازدارنده همچون آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 (IL-1Ra) منطقی باشد.IL-1Ra روشی ضدالتهابی است و باعث تسکین درد و کاندروپروتکتیک است. در موارد آرتروز زانو و اختلالات نخاعی فرد شاهد التهاب (در حد کم) محل درد است. IL-1 (گوی سرخ رنگ) برجستهترین عامل فعال در این فرآیند است. IL-1 از طریق اشغال گیرندهها به سلولها آسیب وارد کرده و باعث نابودی آنها میشود. IL-1Ra موجود در سرم ارتوکین (گویهای آبی) التهاب را مهارمیکند. در صورت وجود بیش از حد با توجه به IL-1، آن را به طور رقابتی گیرنده در محل آسیب پذیری اشغال میکند. به بدین ترتیب IL-1 قادر به جذب گیرندهها نیست و اثرات ضد التهابی، مخرب و دردناکی دارد. بنابراین بافتها و سلولها از تخریب بیشتر محافظتمیشوند. آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 (گوی آبی) گیرنده را از قبل اشغال کرده و IL-1 دفع و فرآیند التهاب را مسدودمیکند.
فرآیند دژنراسیون در مفصل از ویژگیهای آرتروز زانو میباشد. دژنراسیون منجر به نابودی غضروف مفصل میشود تا زمانیکه به مرحله آخر رسیده و مفصل دیگر قادر به اجرای عملکرد طبیعی خود نخواهد بود. علت کاهش غضروف که همانند یک جذبکنندهی شوک عمل کرده و باعث انجام حرکات بدون مشکل میشود همان فرآیند التهابی با درجه کم در مفصل است. هرچند اینترلوکین-1 عامل نابودی بافت غضروف در شکلهای کوچکی وجود دارد اما در آرتروز زانو دارای غلظت تهاجمی است. جهت محافظت از بافت غضروف، آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 1 را از خون بیمار گرفته و آن را به مفصل تزریقمیکند. ارتوکین تراپی از میزان موفقیت بالایی به ویژه در درمان آرتروز زانو در مفصل زانو و ران برخوردار است. در 75 درصد بیماران کاهش سریع درد و التهاب دیده شده است. علاوه براین، عملکرد مفصل نیز بهبود خواهد یافت.