علت‎های زيادی برای اسپاسم عضلات بالا و پايين پشت بدن وجود دارد، از جمله: وضعيت نامناسب بدن، استفاده بيش از حد از عضلات، رگ به رگ شدن و فشار آوردن.

افرادي كه تجربه بدتر شدن و يا عود مكرر اسپاسم و درد دارند بايد برای ارزيابی به پزشک مراجعه كنند.

اسپاسم كمر معمولاً شبيه به سخت منقبض شدن يا حركت كردن عضلات احساس مي شود. هرچند كه ممكن است شبيه به درد مبهمی باشد كه حركت میكند، يک درد تيز در محل خاص، يا تركيبی از اين حس های دردناک. بعضی از مردم هم‌چنين دردی ناشی از اسپاسم عضلات كمر كه به ساير نقاط بدن مانند لگن يا پاها منتشر می‌شود، را تجربه می‌كنند.

پزشک اولین شخص برای کمک به شماست.

اسپاسم‌های كمری اغلب به خودی خود برطرف می‌شوند. ممكن است تكرار شوند يا ديگر هيچ وقت ايجاد نشوند، كه بستگی به علت دارد. افرادی كه به بيماری های مزمنی مانند آرتريت، مبتلا هستند، به طور معمول به مرور زمان علائم‌شان بدتر می‌شود. اسپاسم عضلانی ممكن است باعث شود بعضی از افراد ورزش كردن را متوقف كنند يا فعاليت‌شان كم‌تر شود كه همين امر نيز باعث بدتر شدن وضعيت می‌شود. بهترين راه كنار آمدن با اسپاسم كمر، فعال ماندن است. اگر درد برطرف نشد، بهتر است به پزشک مراجعه كنيد.

علل و علائم كمر درد

بعضی از رايج ترين علل اسپاسم كمر شامل موارد زير می‌شود:

وضعيت نامناسب بدن

وضعيت نامناسب بدن، خصوصاً حين نشستن بر پشت ميز يا درون ماشين، باعث فشار آمدن به عضلات كمر می‌شود. اين حالت می‌تواند منجر به اسپاسم‌های دردناک شود. بعضی از افراد وضعيت بدن خود را در جهت كنار آمدن با اسپاسم ها تنظيم می‌كنند كه به طور بالقوه باعث بدتر شدن درد می‌شود.

ورزش نكردن به مقدار كافی

برای مردم گذراندن بيشتر وقت خود در روز به حالت نشسته و يا پشت صفحه كامپيوتر، رايج است. به مرور زمان اين حالت منجر می‌شود كه عضلات كمر و ساير نقاط بدن ضعيف شوند. تلاش كمر براي جبران اين ضعف، ممكن است باعث ايجاد اسپاسم‌های دردناک عضلانی شود. نشستن به مدت طولانی هم‌چنين می‌تواند به دليل ضعف عضلانی و التهاب باعث ايجاد اسپاسم‌های عضلانی شود.

استفاده زياد از عضلات و درد پس از ورزش

استفاده بيش ازحد از هر عضله مي‌تواند باعث اسپاسم عضلانی به مدت چند روز شود. بعضی از افراد هم‌چنين پس از ورزش دردی احساس می‌كنند كه به عنوان DOMS (تاخير در شروع درد عضلانی) شناخته می‌شود. خصوصاً هنگامی‌كه فرد ورزش جديدی را امتحان می‌كند رايج است.

كشش رباط و عضله

sprain يا كشش رباط در واقع يک آسيب ليگامانی است، درحالی‌كه منظور از strain  يا كشش عضله، پارگی تاندون يا عضله می‌باشد . هر دوی آن‌ها می‌توانند منجر به اسپاسم و دردكمر شوند. كشش بيش از حد و يا زمين خوردن از علل شايع sprain  و strain هستند. گاهی اوقات استفاده بيش از حد از عضله نيز می‌تواند باعث sprain  وstrain شود. اين آسيب‌ها اغلب به خودی خود خوب می‌شوند، اما ممكن است به مدت چند هفته خيلی دردناک باشند.

آسيب عصب

بيماری‌ها يا جراحت‌هایی كه منجر به آسيب عصب‌های كمر و يا اعصابی كه به كمر سيگنال می‌رسانند می‌شوند، می‌تواند باعث درد و اسپاسم شود. يكی از شايع‌ترين انواع آسيب‌های عصب راديكولوپاتی است. اين اختلال به دنبال التهاب، فشار، يا آسيب ريشه در ستون فقرات ايجاد می‌شود راديكولوپاتی باعث احساس گز گز و درد می‌شود. بعضی‌ها هم‌چنين ممكن است احساسی شبيه به اسپاسم عضله، حتی هنگامی كه اسپاسم نيست، تجربه كنند.

سياتيک يكی از شايع‌ترين فرم‌های راديكولوپاتی است. كه به دنبال فشار بر روی ريشه عصبی كه عصب سياتيک از آن منشأ می‌گيرد ايجاد می‌شود. معمولاً دردی ايجاد می‌كند كه به سمت پايين نشيمنگاه فرد و پاها منتشر می‌شود اما ممكن است به كمر نيز انتشار يابد.

ديابت، آسيب نخاعی، و بعضی از بيماری های ديگر نيز ممكن است باعث ايجاد مشكلات عصب شوند كه گاهی اوقات شبيه به اسپاسم كمر حس می‌شود.

اختلالات ديسک

بين هر مهره در ستون فقرات ديسک‌های بالشتكی وجود دارد. آسيب يا جراحت اين ديسک‌ها منجر به كمردرد شديد می‌شود. يكی از شايع‌ترين انواع آسيب‌های ديسک‌های مهره‌ای فتق ديسک است. فتق ديسک يعني زمانی‌كه ديسک به خارج از ستون فقرات بيرون زده می‌شود. گاهی اوقات ممكن است فتق ديسكی پاره شود و درد بيشتري ايجاد كند كه ميتواند شبيه به اسپاسم كمر حس شود. فتق ديسک يا ديسک پاره شده، ورزش كردن يا حركت كردن را برای بيمار سخت می‌كند. به مرور زمان منجر به ضعف عضلات و در نتيجه اسپاسم كمر می‌شود.

استرس و اضطراب

اضطراب و استرس ممكن است باعث اسپاسم كمری شوند. بعضی از افراد به صورت غير ارادی با سفت كردن عضلات و يا با توليد بيشتر ادرنالين به استرس پاسخ می‌دهند. استرس و اضطراب هم‌چنين می‌تواند باعث كاهش انگيزه فرد می‌شوند، كه نتيجه آن عدم فعاليت فيزيكی است. همه اين عوامل در ايجاد اسپاسم عضلانی احتمالی نقش دارند.

گاهی اوقات، افراد هم‌چنين ممكن است اختلالات روانی را به صورت درد فيزيكی تجربه كنند، كه اين وضعيت اختلالات جسمانی سازی يا سوماتيزيشن ناميده می‌شود. اين احساس درد واقعي است، اما به دليل جراحت و يا مشكلات جسمی ايجاد نشده است.

اسپونديلوليستزيس

ترک خوردگی يا شكستگی استرسی در يكی از استخوان‌های ستون فقرات می‌تواند باعث اسپونديلوليستزيس شود. اين بيماری باعث می‌شود كه قسمتی از ستون فقرات از موقعيت خودش خارج شود. اين عدم هم ترازی منجر به ايجاد كمردرد می‌شود كه احساسی شبيه به اسپاسم عضله ايجاد می‌كند. عضلات هم‌چنين ممكن است در تلاش برای جبران، دچار اسپاسم شوند زيرا كه جا به جایی ستون فقرات باعث ضعف عضلات می‌شود. اسپونديلوليتزيس يكی از علت‌های شايع كمردرد در ورزشكاران جوان است.

مشكلات اسكلتی

كج شدن ستون فقرات كه در اسكوليوز ديده می‌شود، می‌تواند باعث اسپاسم عضلانی در كمر شود. به مرور زمان اين تغيير فرم در ستون فقرات هم‌چنين باعث می‌شود كه فرد به زندگی با فعاليت كم‌تر عادت كند. كه باعث ضعف عضلانی و در نتيجه بدتر شدن اسپاسم می‌شود.

تنگی كانال نخاعی

تنگی كانال نخاعی باعث باريک شدن طناب نخاعی به مرور زمان می‌شود. اين امرمنجر به  وارد شدن فشار به اعصاب نخاعی می‌شود و به طور بالقوه دردی ايجاد می‌كند كه شبيه به اسپاسم عضلانی میباشد. بعضی از مردم با گرفتن حالت و پوسچر نامناسب و كمتر كردن فعاليت خود به اين درد پاسخ می‌دهند كه خود باعث بدتر شدن اسپاسم می‌شود.

آرتروز

آرتروز می‌تواند باعث كمر دردی شود كه شبيه به اسپاسم عضلانی است اما در واقع مشكل از مفاصل ستون فقرات می‌باشد. مانند ساير موقعيت های دردناک، بعضی از افراد مبتلا به آرتروز، فعاليت‌شان  كم‌تر می‌شود كه خود عاملی برای ضعف عضلانی و اسپاسم میباشد.

فيبروميالژی

فيبروميالژی وضعيت مزمن مبهمی است كه باعث ايجاد درد و تندرنس در چندين ناحيه بدن می‌شود. خيلي از افراد مبتلا به فيبروميالژی، اسپاسم عضلانی را تجربه می‌كنند.

نكته: بعضي از خانم‌ها ممكن است اسپاسم كمر را در طي ماه‌های اول بارداری تجربه كنند.

پزشكان چگونه كمردرد را تشخيص می‌دهند؟

تشخيص علت های كمردرد و اسپاسم چالش برانگيز است. برای بعضی از افراد مبتلا به فيبروميالژی برای مثال، تشخيص به كمک رد كردن ساير موارد انجام می‌گيرد.

پزشک شرح حال كاملی می‌گیرد و از جزئيات اسپاسم می‌پرسد. هم‌چنين معاينه فيزيكی و يا روش های عكس برداری كمر و ستون فقرات نيز ممكن است لازم باشد. اگر علامت‌های ديگری وجود داشت پزشک بررسی می‌كند تا ببيند آيا مرتبط با اسپاسم عضلانی‌اند يا خير.

پزشک ممكن است x ray درخواست كند تا علائم ارتروز يا شكستگی استخوان را بررسی كند. هم‌چنين ممكن MRI يا سی تی اسكن درخواست كند تا ديد بهتری از عضلات و بافت‌های نرم ديگر داشته باشد. اين تصاوير هم‌چنين می‌تواند در شناسایی مشكلات ديسک يا خون رسانی به ناحيه درگير شده، كمک كننده باشند.

درمان اين بيماری‌ها چيست؟

پزشک ممكن است برای درمان اسپاسم كمر فيزيوتراپی را توصيه كند. درمان به علت علائم بستگی دارد. همان‌گونه كه ورزش كردن و تمرينات كششی بسياری از علل اسپاسم كمر را بهبود می‌بخشند، ممكن است برای بعضی از شرايط مزمن مناسب نباشند. بر اساس تشخيص پزشک موارد زير را توصيه می‌كند:

• استفاده از كيسه داغ و يخ: به طور متناوب هر كيسه را به مدت ٢٠ دقيقه با فاصله‌های ٢٠ دقيقه ای بر روی محل قرار دهيد.
• ماساژ: ماساژ دادن به آرامی، براي شل كردن عضلات سفت شده.
• كشش: راه رفتن و ساير ورزش های ملايم كه به كمر فشار نياورد.
• استفاده از مسكن‌های بدون نسخه: خصوصاً ضد التهاب‌های غير استروئيدی مانند ايبوپروفن
• استفاده از تكنيک‌های آرام سازی: مانند يوگا و نفس عميق
• تزريق در محل محرک: تزريق مستقيم در عضله انجام می‌گيرد تا اسپاسم را از بين ببرد بنابراين امكان درمان‌های ديگر را فراهم می‌كند.

ساير درمان‌های پيشرفته و مؤثر كه می‌تواند در برطرف كردن اسپاسم كمر كمک كننده باشند به صورت زير است:

فيزيوتراپی

تيم درمانی شما ممكن است موارد زير را توصيه كنند:

• ورزش‌هایی با دامنه حركتی زياد: ورزش‌هايی برای كمک به شما جهت حفظ حداكثر دامنه حركتی مفصل طراحی شده است كه می‌تواند باعث كاهش سفتی عضله و جلوگيری از خشكی مفصل به دنبال عدم استفاده از آن، شود.
• تمرينات كششی: ايجاد كشش در عضلات هم‌چنين باعث جلوگيری از عوارض طولانی مدت می‌شود.
•  افزايش قدرت : در جلوگيری از ضعف در عضلات كه باعث می‌شود فعاليت روزانه و حركت كردن سخت تر شود، كمک كننده است.
•  فشار ملايم يا ضربه: لمس عضله ممكن باعث آرام شدن مسير های پيام رسانی شود و عضله را ريلكس كند، اين امكان را به شما می دهد كه كمی بيشتر كشش و حركت داشته باشيد.
• درمان‌های تكميلی يا يوگا: در آرام شدن به شما کمک می‌كند.

درمان‌های تحريک الكتريكي

بعضی از افراد درمان‌های تحریک الكتريكی را در كنار درمان‌های دارویی، سودمند يافته اند.اين درمان‌ها از تحریک الكتريکی برای تحریک كردن عضله و فيبر‌های عصبی كه دچار اسپاسم شده اند استفاده می‌كنند. TENS ( تحريک الكتريكی عصب از ميان پوست) يک فرم از تحريكات الکتریکی است كه از طريق پدهایی كه به سطح پوست چسبيده می‌شوند اعمال می‌شود. دستگاه‌های TENS در جهت كنترل دردی كه بعضی از افراد همراه با اسپاسم عضلانی تجربه می‌كنند كمک كننده است. TENS بر اساس اصولی شبيه به طب سوزنی پايه گذاری شده است بدين صورت كه تحریک عصب بر روی مسير‌های درد كه به مغز می‌رسند اثر می‌گذارد و به صورت بالقوه باعث تسكين درد حس شده، می‌شود. هم‌چنين ممكن است برای كنترل درد ناشی از اسپاسم در شب خصوصاً  اسپاسم‌هایی كه خوابيدن را مختل كرده‌اند، مفيد باشد.

كمک‌ها و تجهيزات

طيف وسيعی از تجهيزات وجود دارد كه میتواند براي شما كمک كننده باشد. اگر فكر می‌كنيد تكنیک‌های زير ممكن است برای‌تان مفيد باشد، از فيزيوتراپيست، پرستار يا درمانگر خود بپرسيد.

•استفاده از پشت بند و آتل براب بی‌حركت كردن عضلات

• استفاده از standing frame ها ( ويلچر‌های مخصوص ايستادن ) می‌تواند باعث كشش عضلات شود حتی اگر به صورت نرمال ايستادن سخت يا غير ممكن باشد.

• صندلی و تخت خواب‌هایی كه به طور مخصوص طراحی شده‌اند، يا قرار دادن بالش و كوسن در هر قسمت كه لازم است، می‌توانند به بعضی از افراد كمک كنند تا بدن به طرز مناسبی قرار گيرد.

• اصلاح كردن پوزيشن و حمايت از بدن هنگام نشستن يا خوابيدن نيز می‌تواند مانع از اصطحكاک پوست يا زخم شود و از دردی كه ناشی از وضعيت نامناسب بدن است جلوگيری می‌كند.

پلاسمای غنی از پلاكت (PRP)

درمان با PRP  يک روش پزشكی است كه به بدن در جهت بهبودی سريع‌تر زخم‌ها، درد، اسپاسم عضله و جراحی‌ها كمک می‌كند. متخصصين درمان با PRP  را برای ورزشكاران زبده به كار می‌برند تا سريع‌تر بهتر شوند و به بازي برگردند. پس از موفقيت در پزشكی ورزشی، اين روش برای جمعيت عمومی نيز محبوب شد. اگر به دنبال راهی برای كنترل درد و بهبودی آسيب‌ها هستيد، درمان با PRP می‌تواند انتخاب خيلی خوبی برای شما باشد.

برای انجام دادن PRP تراپی، پزشک مقدار اندكی از دست شما خون می‌گيرد و آن را در سانتريفيوژ قرار می‌دهد تا پلاسمای غنی از پلاكت (PRP) را از ساير قسمت‌های خون جدا كند. سپسیPRP جدا شده به ناحيه آسيب ديده تزريق می‌شود. پزشک ممكن است از امواج فراصوت به عنوان راهنما برای تزريق پلاسما به صورت دقيق در محل موردنياز، استفاده كند. در حين انجام اين روش هيچ برشی ايجاد نمی‌شود. علاوه بر اين، به دليل آن كه درمان با PRP شامل پلاسمای خود شماست، كمترين احتمال ايجاد عفونت، بيماریها و عوارض وجود دارد. پس از انجام پروسه، لازم است كه استراحت كنيد و درمان‌های فيزيكی مناسبی را دنبال كنيد تا ناحيه آسيب ديده به عملكرد نرمال برگردد. بعضی از پزشكان هم‌چنين ممكن است از تزريق اوزون در PRP تراپی استفاده كنند.

جراحی برای اسپاسم‌های شديد

گاهی اوقات جراحی‌های ارتپدی و نوروسرجری می‌تواند در جهت برگرداندن حركت و پوسچر، يا از بين بردن اسپاسم‌های شديد و مداوم كمک كننده باشد. اگر اسپاسم‌ها به دليل مشكلات عصب در ستون فقرات ايجاد شده باشد، يک روش كم تهاجم جراحی ستون فقرات برای اصلاح وضعيت عصب‌های تحت فشار قرار گرفته يا آسيب‌های مرتبط با ديسک دژنره شده ممكن است بهترين درمان ممكن باشد. روش‌های درمانی ارجح برای ستون فقرات شامل، برش‌های كوچک، زمان جراحی و ريكاوری كوتاه، و بهتر از همه، درد كمتر برای بيمار می‌باشد.

کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.